tuyakash
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-ya-kash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Oʻz tuyasida kirakashlik qi-luvchi yoki kimsaning tuyasini haydovchi kishi. ◆ Tuyakashlar katta qoplardagi gʻallani yelkalariga chapdastlik bilan olib, bizning omborga boʻshataverdilar. Oybek, „Bolalik“ . [Mirkarim
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Uch oy yurgach, yana tuz tashuvchi tuyakash karvonlar bilan kishi bilmas boʻlib Toshkentga kelib oldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУЯКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.