ufurmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-fur-moq

Etimologiyasi

UFUR- 'qavo oqimi bilan taral-’. Uyda atir hidi u f u r d i. Bu feʼl puflashni ifodalovchi uff soʻzidan —(u)r qoʻshimchasi bilan yasalgan (ССТТН, I, 142); qoʻshimcha qoʻshilganidan keyin bir f qarfi tashlab yozilgan: uff + ur > ufur-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Havo oqimi bilan atrofga taratmoq, dimoqqa urmoq. ◆ Anhor tomondan yengil shabada yalpiz hidini ufurib esardi. Oʻ. Umarbekov, „Yalpiz hidi.“ ◆ Goʻzal Fargʻonadan esgan shabada Mirzachoʻl koʻksiga ufurar hayot. M. Ikrom. ◆ Chor atrofda gullar chamanzor, Xushboʻy atrin ufurar bahor. H. Hasanova.

Antonimlari

УФУРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.