ulama
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]u-la-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Biriktirib, ulab qoʻyiladigan, ulangan. ◆ Ulama soch. Ulama kiprik. Ulama oyoq. n ◆ Uning pidjagi bshshn galstugi stul suyanchigʻiga osib qoʻyilgan; koʻylagining ulama yoqasi yagʻriniga qiyshayib tushgan, oldida yozib-chizib tashlangan qogʻoz taxlanib yotib-di. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]УЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.