ulgi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ul-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, ulgu shv. kam qoʻll. Oʻrganishga, taqlid qilishga loyiq narsa, ish-faoliyat, harakat; ibrat, oʻrnak, namuna. ◆ Ulgi boʻlmoq. Ulgi olmoq. a ◆ Ulgi boʻldi uchqur ot qarchi-gʻayu lochinga. "Koʻshiqlar" . ◆ Shamolingga oqar daryo muzlagan, Qarchigʻaydan ulgi olgan be-dovsan. "Nigor va Zamon" . ◆ Bu hujjatlar-ning hammasini matbuotda eʼlon qilish kerak: ham yoshlarimizga ulgi boʻladi, ham igʻvolarga yaxshi bir zarba boʻladi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ . Ilon ovlamoqni Qoravoy chan-galzorda oʻrgangan, bu sohada u tipratikan-dan ulgu olgandi. N. Norqobilov, Bekatdagi oq uycha.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЛГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.