ulugʻlamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]u-lugʻ-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Ulugʻligini qayd etmoq, madh etmoq. ◆ Biz.. fidokorlikni ulugʻlab, be-vafolikni ranj bilan qalamga oldik. Gazetadan . ◆ U xalqning yaxshilikni ulugʻlab aytgan hikmatli soʻzlari va.. maqollarini juda ustalik bilan qayta ishlab, oʻz ijodida foydalangan. "OʻTA" . ◆ Ishqni ulugʻlash Navoiy va bir qator mutasavvif shoirlarda ham mavjud. "OʻTA" .
2 Shaʼn-eʼtiborini yuqori darajaga koʻ-tarmoq. ◆ Mehnat insonga faqat moddiy fa-rovonlik keltiribgina qolmay, uning maʼ-naviy dunyosini boyitadi, oʻzini esa ulugʻlay-di. Gazetadan . ◆ Etiqod Ali Qushchini inson va olim sifatida ulugʻlasa, eʼtiqodsizlik mavlono Muhiddinni tubanlik jariga ir-gʻitadi. "OʻTA" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]УЛУҒЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
ulugʻlamoq
1 возвеличивать;
2 чтить, почитать; оказывать почести, почтение, уважение; ulugʻlab qarshi olmoq встречать (кого-что-л.) с почестями;
3 прославлять; GʻulomAbdurahmonov qoʻshiq bilan poytaxtni ulugʻlaydi (Т. Обидов, «Юсуфжон ќизиќ») Гулям Абдурахманов песней прославляет столицу.