ulush

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-lush

Etimologiyasi

ULUSH ’hissa\ 'tegishli boʻlak’. Foydadan har kim oʻz u l u sh i n i oladi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’taqsimla-’ maʼnosini anglatgan ül- feʼlidan -(ü)sh qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 629; Devon, I, 93; DS, 625); oʻzbek tilida oʻ unlilarining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: oʻl- + üsh = oʻlüsh > ulush.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Narsaning kimsaga tegishli qis-mi, boʻlagi; hissa. ◆ Chekishga oʻrganganiga baʼ-zan afsuslangani uchun, ichishdan tortinar, aksar vaqt oʻz ulushini Polvonga berardi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Ana shunday katta ishga munosib ulush qoʻshish niyatida hamyurt-larimiz astoydil va mardonavor mehnat qil-moqdalar. I. Rahim, „Qadriabad odamlar“ .

Antonimlari

УЛУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ulush
1 часть, доля, пай; ◆ ulushiga tushgan vazifa выпавшая на его долю задача;
2 надел (земельный);
3 вклад, доля (труда); ◆ oʻz ulushini qoʻshmoq вносить свой вклад (во что-л.).