umidsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-mid-siz

Etimologiyasi

1 Umid uzib, umidsizlik bilan, noumid. ◆ Uoʻgʻlining qutulishi yoʻlida har bir mulohaza koʻchasiga kirib chiqmoqda, ammo har birisidan ham boʻsh va umidsiz qaytmoqda edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Uning Tohirjonning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ kattalashgan qora koʻzlari chiroqda allaqanday umidsiz, lekin maʼnodor yonadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Kelajakka boʻlgan ishonch va umidini yoʻqotgan, kelajakdan umidini uzgan. ◆ Umidsiz kishi.

Antonimlari

УМИДСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

umidsiz
1 потерявший надежду, отчаявшийся;
2 безнадёжный; // безнадёжно;
3 пессимист.