uqa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
u-qa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bezak uchun gazmol buyumlar, kiyim-kechak va sh.k. narsalar chetiga tikib, qadab qoʻyiladigan uzun ensiz mato. ◆ Islom barlos qahrli koʻzlarini yuqoriga — ipak chodirning koʻrkam uqalariga, rang-barang ipak shoki-lalari osilib turgan shita tikdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Ochiq derazadan kirgan bahor shamo-li derazaning, uchiga uqa tutilgan surp pardasini silkitdi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Zarbof toʻni yoqasiga zarrin uqa tutilgan barvasta eshik ogʻasi kirib, taʼzim qildi. X. Sultanov, „Bir oqshom ertagi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.