uqa
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]u-qa
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Bezak uchun gazmol buyumlar, kiyim-kechak va sh.k. narsalar chetiga tikib, qadab qoʻyiladigan uzun ensiz mato. ◆ Islom barlos qahrli koʻzlarini yuqoriga — ipak chodirning koʻrkam uqalariga, rang-barang ipak shoki-lalari osilib turgan shita tikdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Ochiq derazadan kirgan bahor shamo-li derazaning, uchiga uqa tutilgan surp pardasini silkitdi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Zarbof toʻni yoqasiga zarrin uqa tutilgan barvasta eshik ogʻasi kirib, taʼzim qildi. X. Sultanov, „Bir oqshom ertagi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]УҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.