uqmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

uq-moq

Etimologiyasi

1 Mazmunini oʻzlashtirmoq, bilib yetmoq; anglamoq, tushunmoq. ◆ Gapni gapir uqqanga, jonni jonga suqqanga. Ma-qol . m ◆ Qassob boshini tez-tez irgʻab, uqib olganini ishora qildi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . Qoidalarni

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Rosa oʻqib, yodlab ol, Uqib, dil-ga joylab ol. Q. Muhammadiy .

2 Payqab olmoq, his qilmoq, sezmoq. ◆ Olimov boshqa bolalarning ham hayrat bilan boqqan koʻzlarida shunday savolni uqqan edi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Qiz-ju-vonlarning koʻzlaridan faqat qishloq odam-lariga xos soddalik va teranlikni uqish mumkin. E. Usmonov, „Yolqin“ .

Antonimlari

УҚМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uqmoq
понимать, разуметь, брать в толк; разобраться; gapni gapir uqqanga погов. говори тому, кто понимает; Boplab kundakov qil, ildizi qolmasin, uqdingmi! (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Выкорчёвывай пни как следует, чтобы корни не оставались, понял?; koʻzdan uqib olmoq почувствовать по выражению глаз, прочесть в чьих-л. глазах.