uquvli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
u-quv-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Uquvi yaxshi; did-farosat-li. ◆ Uquvli qiz. n ◆ -Soldat uquvli, epchil, botir boʻlmogʻi lozim, — dedi general. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Dayeturxon bezashda bunaqa uquvlisini uchratmagan edim. I. Oʻktamov, „Hikoyalar“ .
2 Layoqatli, isteʼdodli. ◆ Uquvli, tajri-bali kishilar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УҚУВЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
uquvli
1 понятливый, сообразительный;
2 способный; умелый; талантливый; ◆ uquvli odam умелый человек, умелец.