ur-yiqit
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ur—yi-qit
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Jismoniy kuch qoʻllanadigan toʻpolon, ola-gʻovur; mushtlashish; bir-birini oʻldirish; qirgʻin. ◆ Qorongʻi uyda ur-yiqit, mushtlash, otishma, dod-voy boshlandi Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Kayfi xiyla darajaga yetgan bek ur-yiqit orasidan eson-omon chiqib, otiga bazoʻr minib oldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Mushtlashish, ur-yiqitni mirshablar ham bosolmadi. Mirmuhsin, „Qahramonnoma“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УР-ЙИҚИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Nido[tahrirlash]
ur-yiqit
Tillarda[tahrirlash]
Tillar
- Turkcha: yumruk kavgası