ur-yiqit

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ur—yi-qit

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Jismoniy kuch qoʻllanadigan toʻpolon, ola-gʻovur; mushtlashish; bir-birini oʻldirish; qirgʻin. ◆ Qorongʻi uyda ur-yiqit, mushtlash, otishma, dod-voy boshlandi Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Kayfi xiyla darajaga yetgan bek ur-yiqit orasidan eson-omon chiqib, otiga bazoʻr minib oldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Mushtlashish, ur-yiqitni mirshablar ham bosolmadi. Mirmuhsin, „Qahramonnoma“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

УР-ЙИҚИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Nido[tahrirlash]

ur-yiqit


Tillarda[tahrirlash]