ustara

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

us-ta-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Soch-soqolni qirish uchun ish-latiladigan oʻtkir tigʻli, dastali asbob. ◆ Sochini ustara bilan qirdirgan, yangigina margʻilonnusxa doʻppisi oʻziga yarashib turar-di. H. Gʻulom, „Feruza“ . ◆ Otasi Afgʻonistondan olib kelgan dandon sopli ustara yarim ochiq-ligicha chormixga ilinib turibdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

УСТАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ustara
бритва; ◆ Markam aka Sarsenboyning sochini ustarada qira boshladi (Р. Файзий, «Сен етим эмассан») Махкам-ака начал брить волосы Сарсенбая бритвой.