uy-joy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
uy—joy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yashab, istiqomat qilina-digan joy, hovli va sh.k. ◆ Qiz ularning bola-larini boqadi, kirlarini yuvadi, uy-joy-larini yigʻishtiradi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Elmurod.. oʻz oilasining uy-joyidan aj-rab, qiiayuqdan chiqib ketganini xayolidan oʻtkazar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Oila; roʻzgʻor, xoʻjalik. [Qori:] ◆ Iye, onangiz boʻlsa, uy-joyingiz boʻlsa.. davlat-ku! A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Gulnor qiz bilan gaplashganda, uning qiiiogʻi, uy-joy tirikchiliklari.. toʻgrisida soʻz ochar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЙ-ЖОЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.