uylanmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
uy-lan-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror qiz yoki ayolni oʻz nikohiga olmoq, oila qurmoq (er kishi haqida). ◆ Tolibjonboyning.. ikki oʻgʻli uylan-gan, bir qizi erga tekkan, nabiralari ham bor. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Qoʻshnilar, shu Vahobjon uylana qolsaydi, oʻzidan tinchib ketarmidi, deyishadi. S. Ahmad, „Togʻ afsonasi“ . ◆ Yigit birdan uylanish taraddudiga tushdi-yu, bir haftaning ichida toʻy ham boʻla qoldi. A. Qahhor, „Xotinlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЙЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Feʼl[tahrirlash]
uylanmoq uylanmoq
Talaffuz[tahrirlash]
Chiziqcha: uy‧lan‧moq