Kontent qismiga oʻtish

uylanmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

uy-lan-moq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Biror qiz yoki ayolni oʻz nikohiga olmoq, oila qurmoq (er kishi haqida). ◆ Tolibjonboyning.. ikki oʻgʻli uylan-gan, bir qizi erga tekkan, nabiralari ham bor. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Qoʻshnilar, shu Vahobjon uylana qolsaydi, oʻzidan tinchib ketarmidi, deyishadi. S. Ahmad, „Togʻ afsonasi“ . ◆ Yigit birdan uylanish taraddudiga tushdi-yu, bir haftaning ichida toʻy ham boʻla qoldi. A. Qahhor, „Xotinlar“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

УЙЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

Feʼl

[tahrirlash]

uylanmoq uylanmoq

Talaffuz

[tahrirlash]

Chiziqcha: uy‧lan‧moq

uylanmoq
жениться; men yaqinda uylandim я недавно женился; u haligacha uylangani yoʻq он до сих пор не женат.