uylanmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]uy-lan-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Biror qiz yoki ayolni oʻz nikohiga olmoq, oila qurmoq (er kishi haqida). ◆ Tolibjonboyning.. ikki oʻgʻli uylan-gan, bir qizi erga tekkan, nabiralari ham bor. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Qoʻshnilar, shu Vahobjon uylana qolsaydi, oʻzidan tinchib ketarmidi, deyishadi. S. Ahmad, „Togʻ afsonasi“ . ◆ Yigit birdan uylanish taraddudiga tushdi-yu, bir haftaning ichida toʻy ham boʻla qoldi. A. Qahhor, „Xotinlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]УЙЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Feʼl
[tahrirlash]uylanmoq uylanmoq
Talaffuz
[tahrirlash]Chiziqcha: uy‧lan‧moq