Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-yum

Aytilishi

Etimologiyasi

UYUM 'toʻplangan, toʻdalangan narsa'. Hovlidagi hor u yu m i tezda erib ketdi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’toʻpla-’, ’toʻdala—’ maʼnosini anglatgan üg— feʼ-lining (ЭСТЯ, I, 620) uy— shaklidan (ДС, 607) oʻzbek ti — lida -(u)m qoʻshimchasi bilan yasalgan: (üg- > uy-) + um = uyum.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bir yerga uyib tashlangan narsa; toʻp, toʻda. ◆ Qum uyumi. Shagʻal uyumi. Gʻisht uyumi. Kitoblar uyumi. ◆ Hammamiz koʻsak uyumi atrofiga oʻtirib olib, koʻsak chuvirdik. U. Ikromov, „Unutilmas xotiralar.“

Sinonimlari

Antonimlari

УЮМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uyum
1 куча, груда, ворох; сугроб; насыпь; ◆ bir uyum kitob груда книг; ◆ qum uyumlari кучи песку; песчаные дюны; ◆ shagʻal uyumi щебёночная насыпь; ◆ qor uyumlari сугробы снега; ◆ qutbchilar oʻz yoʻllarida katta muz uyumlarini uchratdilar полярники встретили на своём пути большие торосы;
2 бунт (товара).

Turkcha (tr)

uyum

ansambl', garmoniya, moslik, uygʻunlik