uyurma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
u-yur-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Oʻralib harakat qiluvchi kuchli shamol; boʻron, girdibod; shunday shamol bilan yuqoriga koʻtarilib tushadigan mayda narsalar. ◆ Toʻzon uyurmasi. Qorli uyurma. tsh Sahrodan kelgan qum uyurmalaridan oʻzlarini saqlash uchun hamma jonivorlar in-iniga berkindi, choʻl huvullab qoldi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ . ◆ Uyurma yer yuzini supurmoqqa qasd etganday, tikkaygan nimaiki bor, domiga tortmoqqa urinadi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ . ◆ ..saratonda zavol topgan, qurigan xaslar osmon boʻyi uyurmada chirpirak boʻlib aylanadi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЮРМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.