uzuk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
u-zuk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bezak uchun barmoqqa taqiladi-gan, turli metallardan har xil shakl va katgalikda yasaladigan halqasimon zargar-lik buyumi. ◆ Tilla uzuk. Yoqut koʻzli uzuk. Uzukka koʻz solmoq. n ◆ Hoji xola uzukni et-dor sinchalogʻiga oʻtkaza turib, hiringladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. Erimbet mush-tumiga bejirim iyagini tirab oʻtirar, bar-mogʻidagi uzugi lunjiga botib ketgan edi. A. Muxtor, Qoraqalpoq qissasi.
- Uzukka koʻz solganday (yoki qoʻyilganday) Bir-biriga nihoyatda mos, munosib. ◆ Yormat-ning qizini dadangizga qoʻshsak, naq uzukka qoʻyilgan asl toshday oʻz joyiga tushadimi ? Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УЗУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.