vafo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-fo

Etimologiyasi

a. Uj — sadoqat; vaʼdani baja-rish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yorga, doʻstga, yaqin kishilarga sadoqat; oʻz ahd-paymonini muqaddas tutish; soʻzda, vaʼdada qatʼiy turish.◆  Yaxshidan vafo

— yomondan jafo. Maqol.◆  Vadaga vafo — mardning ishi, vadasiz — subutsiz kishi. Maqol .◆  shsh Avvalda olib koʻnglim chin ahdu vafo birlan, Oxirda jafolarga hamxona qilib ketdi. Hamza, „Paranji sirlari“ .

Vafo qilmoq 1) sodiq turmoq, sadoqat koʻrsatmoq.◆  Men unga Umri toʻgʻriyeida bil-ganlarimni aytdim, soʻzimning oxirida: -Oʻz eriga vafo qilmagan xotindan vafo kutma,

— dedim. A. Qahhor, Xotinlar; 2) kuniga yaramoq, asqatmoq.◆  Ne qilaykim, dunyo vafo qilmadi, Vafo emas, qatra shafqat qilmadi. H. Shams . Vaʼdaga vafo qilmoq Vaʼdasi ustidan chiqmoq, vaʼdani oʻrniga qoʻymoq, lafzida turmoq.◆  Vaʼdaga vafo qilmoq — mardlarga xos fazilat. Gʻayratiy .

2 Baʼzi ish, uy hayvonlarining egasiga "sadoqat"iga nisbatan qoʻllanadi. Maqol toʻqiydilar moslab oʻziga, Masalan, it — va<{yu, deydilar hayhot. A. Oripov, Yillar armoni.◆  Ot vafosi toʻgʻrisidagi otalar naqli ikki raqibning ot ustidagi jangida sinaldi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

ВАФО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vafo
верность, преданность (другу или любимому человеку); постоянство; ◆ vafo qilmoq быть верным, преданным; ◆ vaʼdaga vafo qilmoq держать слово, выполнять обещание.