vahimachi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-hi-ma-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Vahima qiluvchi, vahima tarqatuvchi; lof urib, kishilar yuragiga gʻulgʻula soluvchi.◆ Oʻzi doktorlar ham vahimachi boʻladi-da, sal narsaga kasagxona.. E. Raimov, «Ajab qishloq» .◆ Bir vahimachining qutqusi 6wiau odamlar toʻzib ketdi. N. Safarov, «Olovli izlar» .◆ Vahimachi starshina sizlarni rosa qoʻrqitganga oʻxshaydi. H. Gʻulom, Toshkentliklar.

Antonimlari

ВАҲИМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vahimachi
тот, кто преувеличивает трудности, опасности и т. п.; паникёр.