vahimachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va-hi-ma-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Vahima qiluvchi, vahima tarqatuvchi; lof urib, kishilar yuragiga gʻulgʻula soluvchi.◆ Oʻzi doktorlar ham vahimachi boʻladi-da, sal narsaga kasagxona.. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .◆ Bir vahimachining qutqusi 6wiau odamlar toʻzib ketdi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .◆ Vahimachi starshina sizlarni rosa qoʻrqitganga oʻxshaydi. H. Gʻulom, Toshkentliklar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАҲИМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.