vahm
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]vahm
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 ayn. vahima.◆ Oʻlimning vahmidan har dam yurak toʻlganga yigʻlayman. Hamza . ◆ Cholning vahmi, Hasan soʻfining yerga yotib quloq solishi Gʻulomjonlarni hayron qoldir-di. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .◆ Uning ovozidan qoʻrqinch aralash tashvish, boya oʻzi aytgani-dek, vahm alomatini sezgan Shera/sh xoxolab yubordi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .◆ Bari chopqu oldda, Erkin, ne uchun vahm aylading.. E. Vohidov, „Muhabbat“ .◆ Barot polvonning xotini uyda yolgʻiz; eri ham, oʻgʻli ham guzarda.. koʻchadagi xotinlar chuvuri, bolalar yigʻisi yuragiga vahm solardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
2 ayn. vahimali.◆ Keyingi kunlarni.. Anor-xon vahm oʻylar bilan oʻtkazdi. Oybek, „O“ . v. shabadalar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ВАҲМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.