vajohat
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]va-jo-hat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]|a. ^U. j — dongdorlik, mu-nosiblik; ahamiyat, muhimlik
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Odamning koʻzga tashlanuvchi gavda bichimi, qiyofasi, savlati.◆ Bu "ulfati chor" ichida katta sal-lali, oppoq soqolli, lekin vajohati yigit -day bir keksa kishi diqqatni oʻziga jalb etadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .◆ Shukur-jonni yana uning butun vajohatidan yogʻilib turgan kuch-quvvat.. yuzining qizilligi hay-ron qoldirdi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ .
2 Ruhiy holat, kayfiyatning koʻzga tashlanuvchi ifodasi, koʻrinishi; avzo.◆ Munira yalt etib eriga qaradi, vajohatini koʻrib, oʻrnidan turdi. F. Musajonov, „Himmat“ .
- Otaxoʻja aka Eson boboning ertalabki vajohatidan tashvishli gap borligini sezgandi. S. Yunusov, Kutilmagan xazina.◆ Mahkam qoʻl-larini musht qilib, qoʻrqinchli vajohat bilan Zokirga otildi, ammo bir necha kishi bir-dan oraga tushdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ВАЖОҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Ruscha ru
vajohat
разг. вид, внешность, наружность; ◆ vajohat sovuq (или xunuk) odam человек неприятной наружности; ◆ uningvajohati buzuq 1) он не в духе; 2) он задумал недоброе.