vasiyatnoma
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]va-si-yat-no-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]vasiyat + noma
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Yozma vasiyat; muayyan shaxsning (vasiyatchining), u vafot qilgan taqdirda, oʻziga qarashli boʻlgan mol-mulkning tasarruf etilishi boʻyicha xohish-irodasi bayon qilingan hujjat.◆ Vasiyatnoma qoldirmoq. Vasiyatnomani tasdiqlamoq. ◆ Boringki, mingboshi oʻlishga yaqin uning Poshshaxondan boshqa merosxoʻri qolmasligi kerak edi. Yo boʻlmasa, vasiyatnoma boʻyicha hamma narsa oʻshaning nomiga yozilardi.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“ ◆ Vasiyatnomani kimdir yozgan-u, oxiriga Toʻxtasin aka lotincha imzo qoʻygan edi. Yu. Shomansur, „Qora marvarid.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ВАСИЯТНОМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.