vayronalik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vay-ro-na-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. vayrongarchilik. ◆ Zoʻravonlik — oxiri vayronalik. Maqol . n ◆ Zulmu vayronaliklar, talon-torojlar tin-kasini quritgan buxorolishar Mirzo Ulugʻ-bekning.. Madrasa qurmoqchi ekanini eshitib quvondilar. Mirmuhsin, Meʼmor.
- Vayron-valangor Buzilgan, vayron boʻlgan. Borib qarasam, uchala vodokachka ham vayron-valangor, egilgan, bukilgan temir-tersaklari zanglab yotibdi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАЙРОНАЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.