vazifador
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
va-zi-fa-dor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. tar. 1 Temuriylar davrida muayyan mansabdagi shaxe; mansab-dor, amaldor.◆ U Abdusamad mirzo davrida.. mayda vazifadorlardan edi. Oybek, „Navoiy“ .
2 Xonlik davrida oʻrdada ishlab, maʼlum miqdorda maosh, pul olib turuvchi.◆ Buxoroda xatmi kutub qilib kelgan bir "olim " aqalli bir mahalla imomatiga xarxashasiz oʻtol-masin-da.. bir besavod yetim.. oʻrdadan falon tilla vazifador boʻlsin. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
433 gr^
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВАЗИФАДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
vazifador
уст. должностное лицо; чиновник.