viqorli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vi-qor-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Magʻrur, ulugʻvor holatli, magʻrurlik va ulugʻvorlik ifodasiga ega. ◆ Fargʻona, Qoʻqon shaharlarining viqorli qiyofasi, Samarqandning qadimiy obidalari va, nihoyat, Oʻzbekiston poytaxti Toshkentning chiroyi, ulugʻvorligi meni maftun etdi. Gazetadan. ◆ Uning yuzi viqorli tus oldi. S. AnorboyevOqsoy. ◆ Alaqanday tanish basharalar koʻz oldiga keldi: biri viqorli, boshqasi nozli. S. Anorboyev, „Oqsoy.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВИҚОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.