voha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vo-ha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. — sahro oʻrtasidagi suvli, koʻkalamzor joy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Choʻl va chalachoʻllarda obod qilingan yer.◆ Zarafshon vohasi. Xorazm vohasi. n Bir tomchi suvga zor boʻlib yotgan dasht oʻzlashtirilib, maʼmurchilik vohasiga ay-lantirilib, Oqar qishlogʻi aholisi qarab turarmidi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .◆ Voha-ning uzunligi nari borsa uch-toʻrt farsang, kengligi koʻp boʻlsa bir farsang kelar. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo“ .◆ Tuprogʻi serunum, iqlimi moʻʼtadil, ammo suvi kamchil Qashqa vohasini bogʻ-rogʻlarga aylantirish qadimiy orzu edi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВОҲА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.