vovillamoq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
vo-vil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 "Vov-vov" degan ovoz chiqarmoq; hurmoq.◆ It vovilladi. v Gʻazab-langan kuchuklarning vovillashi, tomoshachi-larning qiyqirishi koʻkni qoplaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .◆ Izma-iz kelayotgan Yoʻlbars vovilladi. Ota orqasiga qayrilib qarasa, ssit otliqqa koʻzi tushdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
2 koʻchma s. t. Akillamoq, oʻshqirmoq, qopmoq.◆ [Eshon:\ -Senga kim qoʻyibdi bunday gaplarni! — deb vovillab berdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ВОВИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.