xarakter

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xa-rak-ter

Etimologiyasi

yun. charakter — farqlanuv-chi xususiyat, belgi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Odam, narsa va hodi-salarning oʻziga xos koʻrinishi, xususiyati; boshqalardan ajralib, farq qilib turadi-gan tomoni. ◆ Baxshilar tomonidan yaratil-gan qoʻshiqlar esa liro-epik xarakterdadir.. "UTA" .

2 psxl. Odamning xatti-harakati va at-rof-mu\itga munosabatida namoyon boʻladi-gan oʻziga xos xususiyati, ichki maʼnaviy bar-qarorligi. ◆ Har kim oʻziga xos feʼl-atvor, xarakterga ega. "Fan va turmush" .

3 Adabiyot va sanʼatda: xususiy belgilari mukammal tasvirlangan va oʻzida feʼl-at-vorning tarixan aniq tipini mujassam-lantirgan, shuningdek, muallifning maʼ-naviy-estetik konsepsiyasini ifodalagan i neon obrazi. ◆ Ism, xarakterni belgilovchi omil sifatida, katta gʻoyaviy vazifa baja-radi. "OʻTA" . ◆ Shu tarzda hamma detallar tayyor boʻlgan, xarakterlar yetilgandagina yozishga oʻtirar edshshr. K. Qahhorova, „Chorak asr hamnafas“ .

Antonimlari

ХАРАКТЕР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Norvegcha (bokmål): karakter
• Inglizcha: character
• Islandcha: persóna
• Portugalcha: personagem
• Shvedcha: karaktär
• Xitoycha: 角色 (juésè, jiǎosè)

Ruscha _ru

xarakter
1 характер, нрав; ◆ uning oʻziga xos xarakteri bor у него своеобразный характер;
2 характер; свойство, качество; ◆ sotsialistik musobaqaning ijodiy xarakteri творческий характер социалистического соревнования;
3 лит. характер; ◆ tipik xarakter типический характер.