xarakterli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xa-rak-ter-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror xarakterga, feʼl-atvorga ega boʻlgan. ◆ Qiziq xarakterli odam. Boʻsh xarakterli bola.
2 Kimsa yoki narsaning oʻziga xos xusu-siyatini ifodalaydigan, uni boshqalardan farqlab, ajratib koʻrsatadigan; muhim, aso-siy. ◆ Xarakterli misollar keltirmoq. n ◆ Amir Temurning xarakterli xususiyatlari-dan biri — davlat, mamlakat, fuqaroga gʻamxoʻrligi edi. "Fan va turmush" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХАРАКТЕРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
xarakterli
1 имеющий какой-либо характер, нрав; ◆ qiziq xarakterli odam человек со своеобразным характером;
2 характерный; // характерно; ◆ xarakterli xususiyat характерная особенность; ◆ tilning xarakterli belgilari характерные признаки языка; ◆ shunisi xarakterliki, ... характерно, что...; характерно то, что... .