xijil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xi-jil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — op, nomus, uyat, uya-

lish; uyatchanlik, tortinchokdik] Xijolat-da qolgan, koʻngli gʻash. ◆ Bir uyatchan yigit betob yotgan qaynotasinikiga uyalib bormay yurar va bundan oʻzi ham xijil edi. A. Mu-qimov, „Hol soʻrash“ .

Koʻngli xijil boʻlmoq (yoki tortmoq) Biror narsadan xijolat boʻlmoq, bezovta-lanmoq, notinch boʻlmoq. ◆ Ular {Ozod bilan Qahhor] tinchib, oʻrinlariga yotishganda, Ozod nimadandir koʻngli xijil boʻlayotganini se-zib qoldi. "Yoshlik" . ◆ Shu onda koʻz oldiga tomogʻini bogʻlagan Yoqut keldi-yu, koʻngli xijil tortdi. A. Abdullayev, „Bizning yoʻ-limiz“ . Koʻnglini xijil qilmoq Xijolatga solmoq, noqulay ahvolga solmoq, gʻash yoki notinch qilmoq. ◆ Kechadan beri koʻnglimni xijil qilayotgan tashvishlarni bir zumda unutgandek boʻldim. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ .

Antonimlari

ХИЖИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Inglizcha: frantic

Ruscha _ru

xijil
1 смущение, конфуз; ◆ xijil boʻlmoq испытывать смущение, смущаться, конфузиться; ◆ xijil qilmoq смущать, конфузить;
2 беспокойство, тревога; koʻnglim (или yuragim) ◆ xijil u menya душа не на месте; я беспокоюсь, я обеспокоен.