xizmatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xiz-mat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror idora yoki kor-xonada yozish-chizish bilan shugʻullanuvchi kishi; xodim. Uning ijtimoiy kelib chiqi-shi '— ◆ xizmatchi. yash ◆ Idora xizmatchilari-ning bir majlisida Sulaymonovni rosa su-laytirishdi. A. Qahhor, „Ikki yorti — bir butun“ . ◆ Birlashma xizmatchilari tarkibiga stomatologlarning kiritilishi tasodifiy chora emas. Gazetadan .
2 Umuman, mehnatkash kishi; ishchi. ◆ Ular temir yoʻl xizmatchilari edi. Oydin, „Suh-bati jonon“ . ◆ Qilinadigan ishning bir xilligi xizmatchini toliqtiradi, aksar, anchagina kuch sarf etishni talab etadi. "Fan va turmush" .
3 ayn. xizmatkor. Mulladoʻst — ◆ 54 yoshda, shoʻxtabiat.. koʻngilchan bir kishi. Qozining xizmatchi ham mulozimi. Hamza, „Maysara-ning ishi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХИЗМАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
xizmatchi
1 служащий, сотрудник, труженик; ◆ idora xizmatchilari служащие учреждения; ◆ uning ijtimoiy ahvoli - xizmatchi его социальное положение - служащий; ◆ erkingni qoʻldan berma, yasha, xizmatchilar! (Ћамза) не выпускайте из рук свободу; да здравствуют труженики!;
2 батрак; слуга; прислуга; ◆ "Boy ila xizmatchi " «Бай и батрак» (название пьесы Хамзы Хакимзаде); ◆ xizmatchi xotin 1) служащая; 2) служанка; домработница; ◆ uy xizmatchisi домашняя работница.