xoʻra

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xoʻ-ra

Etimologiyasi

XOʻRA Bu sifat 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan tojikcha xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosiga -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ovqatni tanlamay moʻl-koʻl yeydigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 346).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. yjjj. — biror narsaga oʻta berilgan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ovqatni tanlamay koʻp yeydigan, serovqat. ◆ -Xotining xoʻra boʻlsa — urdi xudo, moling xoʻra boʻlsa — berdi xudo, deb shuni aytar ekan-da! — luqma mauLiadu Sherali. M. Muhamedov, Qahramon izidan. ◆ -Obbo, meni siz ham xoʻra deb ataysiz. Aslida oʻlgu-dek chimxoʻrman! — dedi Goʻpponboy. Sh. Xol-mirzayev, „Qil koʻprik“ .

Antonimlari

ХЎРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xoʻra
1 неразборчивый в еде, прожорливый (о домашних животных);◆ xoʻra qoʻy прожорливая, овца;
2 прожорливый (о человеке); // обжора; ◆ oting xoʻra boʻlsa - berdi xudo, xotining xoʻra boʻlsa - urdi xudo посл. если лошадь твоя прожорливая - наградил господь, если жена твоя прожорлива - наказал господь.