Kontent qismiga oʻtish

xoʻrlamoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

xoʻr-la-moq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Birovning izzat-nafsini tahqirlamoq, poymol qilmoq. ◆ Boqmasang, moling ketar; Xoʻrlasang, xotining ketar. Maqol . hi ◆ Shu oʻtirishda Muazzamning meni xoʻrlaganlari koʻzimga koʻrinaverdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Rahmat, azizlarim, birovning bo-lasini munchalik xoʻrlash yaxshi emas. A. Qodiriy Oʻtgan kunlar . Odamlar ◆  Ziyodullaning sagʻirligini bilib xoʻrlayapti, deyman oʻzimga oʻzim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ХЎРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

Feʼl

[tahrirlash]

xoʻrlamoq xoʻrlamoq

Tillar

[tahrirlash]

xoʻrlamoq
попирать, унижать, глумиться, относиться с пренебрежением; обижать; sulton suyagini xoʻrlamas посл. султан не позволит позорить (унижать) свою кость (т. е. свой род).