xoʻrlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xoʻr-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Birovning izzat-nafsini tahqirlamoq, poymol qilmoq. ◆ Boqmasang, moling ketar; Xoʻrlasang, xotining ketar. Maqol . hi ◆ Shu oʻtirishda Muazzamning meni xoʻrlaganlari koʻzimga koʻrinaverdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Rahmat, azizlarim, birovning bo-lasini munchalik xoʻrlash yaxshi emas. A. Qodiriy Oʻtgan kunlar . Odamlar ◆ Ziyodullaning sagʻirligini bilib xoʻrlayapti, deyman oʻzimga oʻzim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ХЎРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Feʼl
[tahrirlash]xoʻrlamoq xoʻrlamoq
Tillar
[tahrirlash]- Turkcha: horlamak
Ruscha ru
xoʻrlamoq
попирать, унижать, глумиться, относиться с пренебрежением; обижать; sulton suyagini xoʻrlamas посл. султан не позволит позорить (унижать) свою кость (т. е. свой род).