xoka

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-ka

Etimologiyasi

'

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

f. — chang, toʻzon; kukun]

Mayda, kukun (koʻmir haqida). ◆ Toyir aka oʻz oldidagi yonib oʻchgan xokalarni kuldan aj-ratib, gulxanga tashar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Antonimlari

ХОКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xoka
порошок, пыль (угольная); ◆ koʻmir xokasi угольная пыль.