xorij
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xo-rij
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. jrjU". — chiquvchi; chetga chi-qish; tashqi, tashqaridagi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror nar-sadan xoli, ozod, boʻsh (odam haqida). ◆ Oʻrtoq Mansur, meni shu ishdan xorij qshshb qoʻyish yaxshi boʻlar edimi, deyman. 3. Said, „N“ . Safarov, Tarix tilga kirdi.
2 Xorijiy mamlakat; chet el. ◆ Nonushta-dan keyin.. xorijda ishlagan, kulrang diplomat koʻtargan bir kishi kirib keldi. N. Aminov, „Qaltis xato“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХОРИЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.