xorij

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xo-rij

Etimologiyasi

arab. – chiquvchi; chetga chiqish; tashqi, tashqaridagi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror narsadan xoli, ozod, boʻsh (odam haqida). ◆ Oʻrtoq Mansur, meni shu ishdan xorij qilib qoʻyish yaxshi boʻlar edimi, deyman. Z. Said, N. Safarov, „Tarix tilga kirdi.“

2. Xorijiy mamlakat; chet el. ◆ Nonushtadan keyin.. xorijda ishlagan, kulrang diplomat koʻtargan bir kishi kirib keldi. N. Aminov, „Qaltis xato.“

Antonimlari

ХОРИЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xorij
книжн. вне, снаружи; ◆ bu maqsadlar xorijida помимо (кроме, вне) этих целей; ◆ xorijdan извне; со стороны.