xudogoʻy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xu-do-goʻy

Etimologiyasi

XUDOGOʻY Bu sifat tojik tilida Xudo otiga (k.) 'ayt-' maʼnosini anglatadigan guftan feʼlining goʻy hozirgi zamon asosini (ТжРС, 110) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'Xudo nomini aytib doim toat-ibodatda boʻladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 337).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. .Li. — xudo deyuvchi, xudoni tilga oluvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xudo nomini tildan qoʻymaydigan, doim toat-ibodat bilan shu-gʻullanadigan. ◆ Xudogoʻy odam, n ◆ Roʻziqul oʻtkinchi xudogoʻylarga qurʼon oʻqib berish bilan besh tiyin-oʻn tiyin topib yurdi. Gʻay-ratiy, „Tepalik mozor“ .

Antonimlari

ХУДОГЎЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xudogoʻy
человек; часто вспоминающий божье имя, призывающий бога; часто молящийся.