xurmacha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xur-ma-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Kichik xurma. ◆ Kechqurun ayam bir xurmacha qatiq.. koʻtarib keldi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
2 koʻchma s. t. Qorin, oshqozon. ◆ -Toʻxta, toʻxta, ey nonkoʻr. Xurmachangga loyigʻini ich-da, oʻz obroʻsini bilmagan goʻl, — dedi Ergash Olimga. B. Rahmonov, „Qilmish-qidirmish“ .
- Xurmachasi oqarmagan ayn. kosasi oqar-magan q. oqarmoq. Xurmacha qiliq Yomon, bemaʼni, sovuq qiliq; xunuk odat. ◆ Dadam-ning puli koʻpayib, bir yildan buyon xurmacha qiliq chiqarib qoldilar. "Mushtum" . Xurma-chaning tagini yalaganmiding? Toʻyi kuni qor yoki yomgʻir yoqqan yigit yoki qizga nisbatan hazil tariqasida aytiladigan ran. ◆ Churuk pa-ranji yopingan bir xotin uzoqdan shangʻillab kelaverdi: -Qor ham qursin, kafshim ham qur-sin, Nurioy, xurmachaning tagini xoʻp yalagan ekansiz-da! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ХУРМАЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.