xushsurat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xush-su-rat

Etimologiyasi

xush + surat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Koʻrinishi chiroyli, koʻrkam, goʻzal. ◆ Xushsurat odam, yat Uning yoshi oʻtib qolgan, ammo qosh-koʻzidan yoshlikda xushsurat boʻlgani aniq koʻrinib turardi. Oʻ. Hoshimov, „Nur borki, soya bor“ . ◆ Eridan ancha yosh boʻlgan qora qosh, quralay koʻzli xushsurat Sitorabonu "dadasi urishib bermasaydi", debhayiqibturar edi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .

Antonimlari

ХУШСУРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xushsurat
с красивой внешностью; благообразный; ◆ xushsurat odam человек с красивой внешностью; благообразный человек.