yakkaxon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yak-ka-xon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YAKKAXON Bu sifat tojikcha yakka birlshgiga (k.) 'kuyla-' maʼnosini anglatadigan xondan feʼlining xon hozirgi zamon asosini (ТжРС, 426) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'yakka oʻzi kuylaydigan' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 469; OʻTIL, I, 477).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. jjl — yolgʻiz, bir oʻzi
kuylovchi] 1 Yakka ijro etuvchi (qoʻshiqni); solist. ◆ Yakkaxon ashulachilar tanlovi. n ◆ Oʻtib sanʼatda Yusuf Andijonii, Navo-iyning sevikli yakkaxoni. Habibiy . ◆ Shoir-lar xorida yakkaxon boʻlib, Baralla yangraydi sening ovozing. Uygʻun .
2 Bir oʻzi, yolgʻiz. ◆ Yakkaxon bedana juf-tini chorlab pitpilladi. T. Murod, „Qoʻshiq“ . ◆ Quyuq daraxtlar shoxida makon tutgan yakkaxon bulbul biram yoqimli xonish qila-diki.. ilojsiz toʻxtab, huzur qilib ting-laysan kishi. R. Rahmonov, „Vosil aka“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯККАХОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yakkaxon,
◆ yakkaxon ashulachi певец-солист; певица-солистка.