yalangʻochlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ya-lan-gʻoch-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ust-boshini bu-tunlay yechib olmoq, yalangʻoch qilmoq, yechin-tirmoq. ◆ Bolani yalangʻochlamoq. n ◆ Yigit beligacha yalangʻochlanib olganidan xijolat boʻlib, qizga gunohkorona koʻz tashladi. E. Samandarov, „Tangri qudugʻi“ .
2 Egar-jabdugʻini, abzalini yechib olmoq. ◆ Otni yalangʻochlamoq. n ◆ Avaz qarasa, koʻsa Choʻltoqni yalangʻochlab, oftobga oʻzini solib yotibdi. "Avazxon" .
3 Shox-shabbasini, shox-butoqlarini kesib tashlamoq; ochmoq. ◆ Yoʻlchi katta toʻn-kani yalangʻochlab, ildizlarini, yoʻgʻon to -mirlarini o. ta bilan urib, yerdan ayirar ekan, oʻzidan >,. besh-yigirma qadam narida turgan bir qizga koʻzi tushdi. Oybek, Tanlangan asarlar.
4 Qinidan, gʻilofidan chiqarmoq, urish, chopish yoki otishga shaylamoq (baʼzi qu-rol-yarogʻlar haqida). ◆ Hilich(ni) yalangʻochla-moq. n ◆ Ilgari ochiqchasiga pichoq yalangʻochlab yurganlar endi pichogʻini yeng ichiga olgan. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Mayna mauzerni yalangʻochlab, yoʻlda toʻxtatgan eski izvosh yonida ot bo-shini tortib turardi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
5 Shipshiydam qilmoq, boʻshatmoq. ◆ Uyni yalangʻochlamoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯЛАНҒОЧЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.