yallo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yal-lo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. yalla. Devsifat kishi yal-losini toʻxtatdi-yu, jamoatga qarab hay-qirdi. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o. ◆ -Sav-latingga, gʻayratingga qoyilman! — degan yalloni aytib qoʻyadi, goʻyo bu bilan oʻzining muvaffaqiyatiga jar soladi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .
2 Oʻyin-kulgi, xursandchilik. Bilasiz-ku ishimni. Hamma vaqt yayu, oʻzim xon, koʻ-lankam maydon. R. Fayziy, Hazrati inson.
- Yallo qilib yurmoq Hech bir ish qilmay, hech narsaga qaramay, vaqtini oʻyin-kulgi, xursandchilik bilan oʻtkazmoq. ◆ [Xolmirza\ Valining anchadan beri xotinini tashlab qoʻyib, kasalmand onasiga suv ham tomiz-may, boshi oqqan tomonda yallo qilib yurgani-ni eshitgandi. H. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯЛЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.