yaloqi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ya-lo-qi

Etimologiyasi

YALOQI 'kishilarning sarqiti bilan kun kechi — radigan’, 'yuvindixoʻr’. Bu muttaham yalohilar-d a n uning oʻlsa - oʻligi ortih (Shuhrat). Bu sifat yälä- feʼlidan -qi qoʻnximchasi bilan yasalgan, q un — doshi taʼsirida uning oldidagi ä unlisi â unlisiga almashgan: yälä- + qi = yäläqi > yälâqi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishilarning sarqiti bilan kun kechiradigan; yuvindixoʻr, tekinxoʻr. ◆ Sen oʻsha makkor yaloqi eshon ketidan yurib, nima karomat koʻrding? H. Nazir, „Suv gadosi — oqpadar“ .. ◆ Tashvishim senga tushmay qoʻya qolsin. Tegsam ham, sendaqa yaloqiga teg-mayman. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bumut-taham yaloqilardan uning oʻlsa oʻligi ortiq! Shuhrat, „Jannat qidirganlar“ .

Antonimlari

ЯЛОҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yaloqi
приживальщик, прихлебатель, прихвостень; подхалим.