yarogʻli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ya-rogʻ-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qoʻlida quroli, yarogʻi bor, qurollangan; qurolli. ◆ Yovga chiqsang, yarogʻli chiq, yolgʻiz chiqma, hamrohli chiq. Maqol . n ◆ Hovli oʻrtasida bularni bir toʻda yarogʻli kishilar oʻrab oldilar. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ Qushbegi yarogʻli yigitlarni qaytishga buyu-rib, gunohkorlarni yuvoshgina qilib, oʻz oldiga chaqirdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЯРОҒЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
yarogʻli
вооруженный; имеющий оружие, снабженный оружием.