yechim
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ye-chim
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yechish; yechilish. ◆ Bogʻlashda kur-mak solsang, oson boʻlar yechimi. Bir nogahon gunohning oson boʻlar kechimi. "Qoʻshiqlar" .
2 Masala, muammo va sh. k. ning javobi. ◆ Masalaning yechimi. yat ◆ Mening odatim, hamma ishni, chigalni oldindan obdan oʻylab, yechimini koʻzimning oldiga keltirib olaman. R. Rah-mon, „Sizning yoshingizga kiraylik“ .
3 ad. Asarda voqealar rivojidagi, qah-ramonlar oʻrtasidagi qarama-qarshilik-ning hal boʻlishi, tamomlanishi. ◆ Romanning yechimi. m ◆ Zotan, har bir asarning tuguni bilan birga yechimi ham bor-koʻ. J. Abdulla-xonov, „Toʻfon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЕЧИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.