yelin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ye-lin

Etimologiyasi

YELIN 'hayvonda sut toʻplanadigan aʼzo’. Yugurib borib, sigirning ye l i n i n i ushlasam, juda pu— chayib qolibdi (Hamid Gʻulom). Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’shish-’ maʼnosini anglatgan yel- feʼlidan (ЭСТЯ, IV, 180) -(i)n qoʻshimchasi bilan yasalgan: yel- + in = yelin. Bu soʻz asli ’shishadigan aʼzo’ maʼnosini bildirgan boʻlib, ’sut toʻplanadigan aʼzo’ maʼnosi shu maʼnodan oʻsib chiqqan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Urgʻochi sutemizuvchi hayvonlar-ning sut ajratish aʼzosi, sut bezi; emchak. ◆ Ogʻizginangda oʻting bor, Yelinginangda suting bor. "Boychechak" . ◆ Podadan qaytayotgan ona qoʻylarning maʼrashlari, yelini chatnab tur-gan govmish sigirlarning lapanglab yurishlari.. A. Ubaydullayev, „Hayot oqimi“ .

Antonimlari

ЕЛИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yelin
вымя.