yerlik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yer-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shu yerning oʻzida tugʻilib oʻsgan, tub joylik, mahalliy. ◆ Bundan uch yil burun, Andijon zilzilasidan keyin, Simxoyev zavo-didagi yerlik ishchilar.. ish tashladilar. M. Is-moiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Olga ham, eri Ivan Pavlovichga oʻxshab, odamshavanda chiqdi. Yerlik qoʻshni xotinlar bilan inoqlashib ketdi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

2 Yerda yashovchi, Yerga mansub. ◆ Kemamiz Yer atrofini aylanib turadi. Uning shunday moslamalari borki, mavjudligini yerliklar sezishmaydi. O. Moʻminov, „Xiyobondagi uch uchrashuv“ . ◆ Yerliklarning bobokalonlari ham "Zangi"ning toʻrtinchi sayyorasidanligiga imonim komil. O. Moʻminov, Xiyobondagi uch uchrashuv.

3 Koʻrsatish, soʻroq olmoshlari va b. baʼzi soʻzlar bilan qoʻllanib, shu soʻzlar qayd etgan joyga mansublikni bildiradi. ◆ Bu yerlik. Oʻsha yerlik. m ◆ Ustod Qavom shu yerlik, bizning aslimiz Buxorodan.. Mir-muhsin, „Meʼmor“ .

Yerlik qilmaydi Yer, joy sifatida xiz-mat qilmaydi, yaramaydi. ◆ Uyer sizlarga yerlik qilarmidi. Tuygʻun, „Zulfizar“ .

Antonimlari

ЕРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yerlik
местный (коренной) житель; ◆ yerliklar местные жители; ◆ yerlik xalq местное (коренное) население.