yetim-yesir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ye-tim—ye-sir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yetim va yesir(lar). ◆ Siz-lar surishtirmay, qoʻllarimizni bogʻlab, zin-donga yuborasiz, mol-ashyomizni talaysiz, xo-tin-bolalarimizni yetim-yesir qilasiz. S. Ayniy, „Doxunda“ .
2 Umuman, yetim va qarovsiz (qarov-chisiz) qolgan (bolalar). ◆ Uyi kuyib, xona-vayron boʻlgan kambagʻal dehqonlarning yetim-yesir bolalari bilan internatlar toʻlib ketdi. Gʻayratiy, „Unutilmas kunlar“ . ◆ Er-xotin: "Endi bironta yetim-yesirni topsin, ichkuyov qilamiz.." degan xulosaga keliigibdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЕТИМ-ЕСИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.