yilqichi
[tahrirlash]
yilqichi I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yil-qi-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yilqichilik bilan shu-gʻullanuvchi, yilqi yetishtiruvchi. ◆ ..goʻshtdan bir-ikki chimdib, oʻz navbatida, bosh yilqichi Sulaymon oqsoqolga yaqinroq surib qoʻydi. K. Yashin, „Hamza“ .
2 Yilqibon, yilqiboqar. ◆ Boyboʻrining Qultoy degan yilqichi quli bor edi. "Alpomish" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
yilqichi II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yil-qi-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Baliqchilarga mansub, hasharotlar bilan ovqatlanadigan, saxroda yashovchi tungi qush. ◆ Ahyon-ahyonda yilqichi qush-ning "gʻaq-qu"lagan tovushi eshitiladi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Oʻzbekistonniing ja-nubiga yilqichilar martning oʻrtalarida uchib keladi. "Oʻzbekiston hayvonlari" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙИЛҚИЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.