yitim
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YITIM ’tiriklayin abadiy yoʻqotish’. ◆ Har narsa boʻlsa boʻlsin, oʻlim-yitim boʻlmasin. Bu soʻz asosan oʻlim-yitim juft oti tarkibida kelib, asli qadimgi turkiy tildagi ’gʻoyib boʻl-’ maʼnosini anglatgan yit- feʼlidan (ПДП, 388; DS, 263; ЭСТЯ, IV, 204) eski oʻzbek tilida -(i)m qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 255: ölüm - jitim): yit- + im = yitim.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.