yomonlamoq
[tahrirlash]
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-mon-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, yomonga chiqa-rib gapirmoq. Ovqat vaqtida Hoji hech kim-ga soʻz navbati bermay, burungi zamonni yomon-lab ketdi. A. Qahhor, Yillar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
yomonlamoq II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-mon-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Birdan paydo boʻla-digan dard-kasallikdan qattiq bezovtalan-moq, yomon ahvolga tushmoq (ot, mol haqida). ◆ Maxdum mehmonxonasidan yurib kelgan oyoq to-vushini eshitib, yomonlagan otdek tipirchi-ladi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Ilohi, yomonlaboʻlgin, Tarlon ot, ustingdagi yoʻlbar-singni naylading. "Oysuluv" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁМОНЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Feʼl[tahrirlash]
yomonlamoq yomonlamoq
OʻTIL