yomonlamoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

yo-mon-la-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

, yomonga chiqa-rib gapirmoq. Ovqat vaqtida Hoji hech kim-ga soʻz navbati bermay, burungi zamonni yomon-lab ketdi. A. Qahhor, Yillar.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

yomonlamoq II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

yo-mon-la-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Birdan paydo boʻla-digan dard-kasallikdan qattiq bezovtalan-moq, yomon ahvolga tushmoq (ot, mol haqida). ◆ Maxdum mehmonxonasidan yurib kelgan oyoq to-vushini eshitib, yomonlagan otdek tipirchi-ladi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Ilohi, yomonlaboʻlgin, Tarlon ot, ustingdagi yoʻlbar-singni naylading. "Oysuluv" .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЁМОНЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Feʼl[tahrirlash]

yomonlamoq yomonlamoq

OʻTIL

Ruscha ru

yomonlamoq
1 хулить, хаять; наговаривать, клеветать; u meni senga yomonlabdi он, оказывается, тебе наговорил на меня;
2 болеть сибирской язвой (о лошади и др. скоте); ot yomonlab qolibdi лошадь заболела сибирской язвой.